23 Kasım 2011 Çarşamba

Sone

Kafam çok karışık...Yalnızım zaman zaman umutsuzum..Bir heyecanlanıp bir soluyorum..
Bu gün ilk gerçek işime sahip oldum parttime bir iş Nivea'nın ürünlerini tanıtacağım hostes olacağım yani..Umarım alnımın akıyla bu işi hallederim..Vizeler başlıyor bir yandan da o var..Bir de yegenim yüzünden zebil olan bir gecem var gece gece askeri hastaneler,özel hastaneler hepsini gezdik dizini incittiği için..Velhasıl kelam şuan zıpcık gibi maşallah..
Gelelim baş konumuza kendimi hem dolu hem boş hissediyorum..Hem sevip hem sevmiyorum..Hem gülüp hem ağlıyorum..Yani zıtlıklar içinde yaşıyorum..
Neredeyim hayatta bilemiyorum..
Bir rüzgara tuttuldum gidiyorum..
Bir dua tutturmuşum kendi kendime söylüyorum..
Hep aynı şeyleri yazıp tekrar ediyorum..Sheakspear'in Sonelerin de kendime yerler biçiyorum..
"Olmak yada olmamak " diyemiyorum..
Yitip giden zamanı tutabilir miyim..


2 yorum:

  1. Öncelikle hayırlı ardından geçmiş olsun. Çalışmak maaşı alana kadar
    zordur ama kendi paranı kazanmanın tadına varınca anlam kazanıyor.
    Bazen az zamanda çok şey yaşatıyor hayat bize, insan karışık
    hissediyor doğal olarak. Ama _her şey çok güzel olacak_ umudunu
    kaybetme.

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ederim konfigürasyon mühendisi :) Öncelikle şunu belirteyim ki sık sık söylemek zorunda olduğum bir terim konfigürasyon ve senin sayende hep yarım yamalak söylediğim o şeyi artık düzgünce söylüyorum her okuduğumda tekrar ede ede..
    Bazen umudumu kayıp ediyorum sonra bir şey oluyor ve ona tekrar sahip oluyorum..sende yitirme..

    YanıtlaSil