23 Aralık 2011 Cuma

Eşşek Kafa

Kızıyorum kendimi ben kimleri sevmişim diye..Yazık ne yazık onca zamandan sonra kimileri kendini küçülttükçe  küçültmüş..Bu şehir ikimize dar diyesim var..Hatta körfezden atıp "geber!" diye bağırasım var..Daha 5 dakikaya kadar tüm masumiyetim ile düşünceler içindeydim...Ama bakıyorum da insanlar benim iyi düşüncelerime hak etmeyecek kadar "Adi" ve "Şerefsiz"miş..Normalde etmeyeceğim lafları ettirdi bana ..Aferim..Zaten benim için yoksun..Bari gözümde kalan üç paralık değerini korusaydın ne yazık..Bazı insanlar böyle işte yani illede anılarıyla değil analarıyla anılmayı tercih ediyorlar..
..O insanı incitip tüm hayatını mahvedip sana dönmeyince kin dolu mesajları yaymaktır..
Böyle insanları gördükçe kendi eşşek kafama kızıyorum..Ne kör olduğumu görüyorum..Ama yine de kendimi onun gibi küçültemeyeceğim benim iyikilerim var yine de ..Nasıl sinirliyim aslında ama geçiyor işte yazdıkça..
Bunları yazınca nefretim geçecek..Çünkü anladım ki beni yiyip bitiren içimdeki kin ve nefret ve ben kimseden nefret etmeyeceğim..Bunu kendime yapmayacağım...Oh bee rahatladım..

Hayır anlamıyorum bu nasıl bir ego ya..Bu nasıl bir bencillik ..Sen gönlünü eğlendir geri gel sana kollarını açsın herkes oldu canım başka emrin..Sanki padişah torunu..Kimsin sen ya ..Sana inanmayan aklımı seveyim..Kendimi bunun için bin kez seveyim..
Aferim bana..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder