2 Eylül 2012 Pazar

Ameliyat Günlüğü 2

Bugün sonunda bu mumya eziyetinden kurtulma vakti geldi.3 günde 1,5 kilo verip 53,5 kilo olunca evde herkesin içi sızlamaya başladı.Yemek yiyememek öyle eziyet vericiydi ki.Ve aynaya baktığında gördüğün tanımadığın bir surat.Bugün zaman geçmiyor gibiydi o yüzden öğlene kadar uyudum zaten ayağa kalkınca burnum ağrıyor ,gözüm,ağzım,beynim o yüzden devamlı yatıyorum.Aile yardımıyla giyilen eşyalardan sonra binip çıktık yola.
Bir süre doktoru bekledim.Sonra aldı odaya babamla annem tabi durur mu hemen girip oturdular ne olacak merak içindeler.Yüzümde ön maske olduğundan doktor ilk bocalayıp ;"Bu ön maskeyi çıkartmayı hemşireler yapardı ben alışkın değilim özür dilerim." diyince ben "Ben alışkınım ben çıkartırım diyip çıkartım.Her şeyin bu kadar rahat olacağını sanıyordum.
Aletler çıktı önce burun üst bandı çıktıktan sonra burnumun içinde minicik zannettiğim tamponu çıkartma vakti gelmişti.Hayatımın en berbat anıydı diyebilirim.
Allah'ım çektikçe çekiyor yılan gibi midem bulanmaya başladı gözüm kararıyor bu ne lan diye ağlayacağım neredeyse tuttum kendimi."Başın döndü mü ?" dedi doktor "Eh çok az" dedim.Dur hele Gülnihâl diğer burun var daha sen çıkartıyor çıkartıyor sanki bir ömür gibiydi bu arada ben kendimi neredeyse kaybettim.
İki burun iki çeşme fışkırırken oraya yığılıp kaldım.
Ben bayıltı geçirdiğim sırada babamda bayıltı geçirip kaçmış o iğrenç sahne yüzünden.
Yarım saat öyle durduktan 3 kere tansiyonum alınıp yatırıldıktan sonra kendime gelmeye ve hemşire oğlan ,doktor ve annemin yüzünü görmeye başladım.
Genelde olan bir durummuş.Tabii içinden insanın piton gibi uzun   kol kadar eldivenler çıkınca olacağı bu.Buruna eldiven parmakları sokmuşlar içine pansuman bezleri koydukça devenin nikahı kadar olmuş tabii..
1 saat sonunda kendime geldiğimde yüzüm kireç beyazı,ağzım mor,göz altılarım kararmış halde.Tansiyonum zaten düşükken daha da düşmüş vaziyette kendime baktım ve o an işte şükür ettim. Beklediğimden kat kat daha az şişik bir burun vardı karşımda.Okul kayıtlarına hayal ettiğim durumda gitmek berbat.Evet şu an burnum ideal fındık büyüklüğünde değil ama doğal olarak yani sonuçta çok detaylı bir ameliyat oldu.Bir kemik beklerken et ve tüm boşluklarımı iltihap kaplamış bir sinüzit vardı.Doktor "Burnundan nefes al." dediğinde burnumdan nefes almayı unuttuğumu fark ettim.Bu nasıl olabilir ya burnundan nefes almayı unutmuşum.
Şu an gene burnum tıkalı ama doğal olarak böyle oluyor devamlı kanama olduğundan normal..
Allah'a bin şükür yarabbim..
Bana dua eden yanımda olan herkese çok teşekkür ederim.
Şu an daha iyiyim.
Birazdan Allah'ın izniyle bu kız çok az bile olsa ciğer sote yiyecek.(Babam çok karşı çıktı ama sızlandım baya açlıktan öleceğim ya bir insanı etten yoksun bırakmak ne demek arkadaş biliyorum yememem gerekiyor ama göz hakkı ya çok az yememe izin verildi Allah'ım saadetlerin en büyüğü bu olsa gerek.! )

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder