30 Eylül 2012 Pazar

Gönül hazineleri

Hepimizin gönlünde aslında neler vardır.Saklı duran.En derinlerde..Sadece bir kişiye göstermek için uzun süre içimizde saklarız.Bu konuda kadınlar daha becerikli sanıyorum.Erkeklere oranla kadınlar pek çok şeyi sevdikleri çoğunluk evlendikleri ,evlenecekleri insanla yaşamak isterler.Kadınlar dipsiz bir kuyu gibi içlerinde ne olduğunu saklamaya uygun varlıklardır buda biz kadınları korkunç kılar bence.Kadınlardan korkun derler mesela bence erkeklerden de korkulabilir.Çünkü benim dediğim şey gönüldekileri saklamaktır.
İtiraf etmem gerekirse saklayanlardanım.Her zaman sadece bazı duygularımı bana ait olacağına inandığım Adem'e saklamayı planladım.Bir insan o kişiyi bulduğunu zannedebilir ama emin olmadıkça asla kendisi olmaz.Kendim olmak istiyorum.Kendim olmaya yaklaşabildiğim oldu ama o kendimi yüzde yüz hiç sunmadım.Hiçbir an ailem haricin tam ben olmadım.O samimiyeti istiyor insan.Sırlarım,hislerim,kafamdan geçenler,gönlümden geçenler tamamen kendime koyduğum sınırlar dahilinde sunuldu insanlara istediğim kadar verdim istediğim kadar durdurdum.Vermemem gerektiğini anladığımda tekrar gelinlik çeyiz sandığımı kilitledim.Çünkü sadece bir Adem var ve ona sadece bir Havva olacak.
Bazen oturur ve düşünürdüm hala düşünürüm yeryüzünde benim yarım olan Adem var mı?Yoksa gözümün önünde ama gözüme perde mi inik.
Komik olabilir ama "bazı hep hayatları boyunca yarısını arayan biri vardır ya hani hep bir yanı eksiktir işte o benim!".Utanmıyorum ben hep onu arıyorum.Belki mekan belki zaman belki insanlarla zamanımı tüketip onu bulamadım.Ama geç değil biliyorum.Sanki her gönül kırıklığımda ona bir adım daha yaklaşır gibiyim.En azından kendimi böyle güzelce avutuyorum ki ona varınca olgun bir kalbim olabilsin.Çünkü hemen o an değil ama çok az bir süre sonra kalbim durulunca büyük dersler çıkartıyor ve hiç kızgınlık duymuyorum kimseye ve kendimde en sevdiğim şey bu sanırım.Kin tutamıyorum ben hatta kimseye beddua bile edemiyorum tabii ilk kızdığım anlar değil..

Gönül hazinelerimi ,safir gözlerimi onun için mühürlüyorum.Böylece ondan başka kimse bir gönlün içinde neler yatabildiğini göremesin diye..
Bencilce değil inanın..Çünkü bir yerlerde benim Adem'im kendini eksik hissediyor buna eminim uzak veya yakın.Sadece zamanla olacak.Diyorum ya belki yakın dibimde belki uzak diyarlarda ama bir yerlerde bir Adem var.
Acele etmiyorum.Evet tez canlıyım belki her şeyi söylediğimi sanabilirsiniz, ama unutmasın kimse bir gönlün içinde ne yattığını kimse bilemez.

Hala Havva'nın şeytan olup Adem'i kandırdığını,ayarttığını düşünenlere..Allah onların dünyaya inmesini istedi bu onların kaderiydi peki sizin kaderiniz hangisi?
Sevdiğinizle dünyada olmak mı?Yoksa Havva'ya kızıp dövünmek mi?. Cevap sizin..


11 yorum:

  1. Her bir kelimesine katılıyorum ama bir erkek olarak kendim söylemiş gibi

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyi bir noktaya değdim yani Ademleri sil Havva koy :)

      Sil
    2. Aynen sadece yerlerini değiştir. Benim ifade etmek istediğim her his bu yazında mevcut :)

      Sil
  2. Zaten karşına çıktığında o olduğunu anlayacak ve hiçbir çaba göstermeden gönül hazinelerini kendi Adem'ine sunacaksın, Gülnihal. Ve ben inanıyorum ki bu dünyadaki herkesin ruh eşi, diğer yarısı mevcut. Eşler birbirini tamamlarmış. Sen de onunla tanıştığında bunu çok daha iyi anlayacaksın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnanıyorum ki öyle Eliane..Bir acelem yok her şeyin bir vakti var nede olsa :)
      Eh senin Romeo'n var tabii keyfin yerinde :)

      Sil
    2. Ben çok erken buldum ama :) Romeo'm da gidiyor zaten vedalaştık :/

      Sil
    3. Eliane 1 sene kaldı bir sene sonra hatta 1 sene bile değil tamamen birlikte olacaksınız bunu düşün ve sevin:)

      Sil
  3. Immm... Ne denir ki şimdi buna? Yine yine yine ve yine ben kendimi buldum! Hep bunu yapıyorsun ve benim düşüncelerimi, hislerimi çalıyorsun! Artık kızıyorum. =) Şaka bir yana da bu benim gerçekliğinden emin olamadığım gizli hislerimdi ve artık yeryüzündeler. Yine tek düşünen ben değilmişim, yine ortakmış hislerimiz ve yine ilk sen söyledin! =)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen sende benim gönlüme tercüman oluyorsun.sanırım en hisli en samimi yazılarımın başında olduğu için sevildi ve bir kez daha anladım ki benim gibi insanlar hala var..ve bu bana umut verdi..

      Sil
  4. Çok güzel anlatmışsın.. Bende öyleyim çevremdekilere olmak istedigim şekilde, kendim gibi olamadım.. Ehh elbet bir gün eşini bulacaksın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kısmet bakalım :)
      sağol canım içimden geldiği gibi..
      baya lisanı öğreniyorum sanırım.

      Sil