10 Ekim 2012 Çarşamba

Düğüm

Bir şeylere alışır gibi oluyorum tamam diyorum düzeliyorum.Ama tam o anda ağzımın ortasında yumruk varmış gibi oluyor göğsüm sıkışıyor ve korkuyorum.Tek başımayken büyük sokaklar kalabalık insanlar içinde bir kafese atılmış ve terk edilmiş gibi oluyorum.Yüreğimde düğüm sanki.
Ne zaman bir umut kıpırtısı olsa yüreğimde içim acıyor.
Boğazımın ortasında bir düğüm.

Sanki bir el var beni yüreğimin derin sularına doğru çekiyor.Besbelli alt etmek beni niyeti.Nefessiz kalıyor ciğerlerim patladı patlayacak sanki.Ağzımdan çıkan hava kabarcıkları ve o ellerden kurtarmaya çalıştığım ben yani kalbim.Biliyorum çok zor.Ama bende vazgeçmedim daha kendimden gerekirse ısıracağım o elleri gerekirse tırmalayacağım kurtulmak için.Yüreğimi serbest bırakmak için.

Yüreğim bedenimin içine hapis edilmiş zavallı gibi.Devamlı bir kaçış peşinde.Ağlayıp duruyor karanlık köşelerde.Ve ona yardım edemiyorum sanki.
İçim düğüm düğüm yine içim büklüm büklüm yine..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder