10 Ekim 2012 Çarşamba

oyunlarınız

Ben oyunlarınıza dahil değilim.Beni almayın oyunlarınıza.Ben sizin gibi hayatla hiç oyun oynamadım.İnsanların hayatlarıyla.Çekin ellerinizi üstümden ve beni bu kahrolası cehennemim de yalnız bırakın.Çünkü bir pislik olup yürek yakmaktansa tek başıma ölmeyi planlıyorum.
Birbirimizi anlamayalım.Ama sırt dönmeyelim.Benim olduğum yerde o oyunlarınızı oynamayın çünkü ben inanırım.Güvenirim.
Benimle saklambaç oynamayın.Saklanmayın karanlıklara ve oradan yardım istemeyin çünkü ben gelirim ve sonra kahrolurum belki uçurumdan yuvarlanırım çünkü ben inanırım.
Saf mıyım acaba ben.Kafamda sorun var benim sanırım.
Sırtımı yaslıyorum ya insanlara artık yapmıyorum bakın.Ama yardım istemeyin gelirim biliyorum.Bana üzgün bakmayın dayanamam biliyorsunuz.
Özür dilemeyin inanırım.Yalan olsa bile..
Ve ben bu kahrolasıca yüreğimin içindeki bu bana zarar veren empati denilen zımbırtıdan kurtulmak istiyorum.Bıktım sizin yerinize kendimi koymaktan.Bencil bir kız olmak istiyorum.Sizin gibi.Daha az yara alırım ha.
Defolun.
(buradan amerikan küfürleri havada uçuştu.)

4 yorum:

  1. İçindekileri atmakla en iyisiini yaptın şuaan:)
    Hep biz onlara empati kuracak değiliz yaa, ah birde umursamamayı öğrensek çok güzel olacak:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. yazmak olmasa nasıl atardım bilmiyorum iyiki yazıyorum yoksa kendimi parçalıyorum sanırım..

      Sil
  2. U uu! Noldu yine dicektim ama vazgeçtim. Hatta dur şimdi bunu birde ben yapcam birazdan. Ne varsa saycam. Aslında zaten bunun için bloggerı açtım ama yazı yazdığını görünce ilk sana uğrayayım dedim. Bayadır gelmemiştim, yine yoktum ortalıkta..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. canım bir şey olmasına inan ihtiyacım yok biri bana bir gün akıl vermişti;"sen insanları -insanı hayatından çıkartmadığın için hep senin onu affedeceğini biliyor çünkü sen onu seviyorsun "demişti.şimdi herkesi hayatımdan çıkarttım ama insanların oyunlarını görmek çok garip ben onlara ne olursa olsun yardım ederim koşarım ama oyun oynamasınlar.

      Sil