28 Aralık 2012 Cuma

Yıllar Sonra

yıllar sonra lisedeki en iyi arkadaşım Cell ile karşılaştık.Bugün..
Ben onu nasıl özledim bir bilseniz.Ben böyleyim işte çok özlesem bile aramam..Çok inat bir insanım halbuki rüyalarıma bile giriyordu..Nasıl severim onu..Ruh arkadaşım diyebilirim..
Bugün ilk kez metroya geç varmadım.Araya gideyim dedim.İyiki gitmişim 3 sene sonra onu gördüm.Hiç değişmemiş benim boyum uzamış.O lisedeyken sınıfın uzun kızlarındandı.Şimdi ben onu biraz geçmişim..
Cell ile birbirimizi çölde bulmuşuz gibi.Bir vaha gibi sarıldık.
O 5,6 durak bir ömür gibiydi..
Hasret çekiyordu raylar..
Konuştukça konuşasımız geliyordu.
Bazen özlersiniz ve sırf o dinlesin diye binlerce kelimeniz saklı durabilir.
Üniversitelerimiz bir kaç durak yan yana olduğunu öğrenince çok sevindi.Ve birlikte buz pateni yapmaya karar verdik..
Off lan çok mutluyum..

2 yorum:

  1. Heey çok sevindim senin adına! =))
    Ayrıca: "Bazen özlersiniz ve sırf o dinlesin diye binlerce kelimeniz saklı durabilir." ne güzel bir cümle olmuş öyle! =)

    YanıtlaSil