Bu galaksi üzerinde sana kızmam ne mümkün..Benim mavim olsaydın çok farklı olurdu.Ya ben hayallerimde sana dokunmaya bile kıyamıyorum düşün sen.Hayallerimde en fazla yapabildiğim şey sana yaklaşmak dibine kadar gelmek sana gülümsemek.İşte böyle masum içimde bir şeyler.Sana hiç kızmıyorum..
Ne güzel duygular bunlar.Ben bunları unutmuştum.Sen bunların farkında değilsin.Nasıl fark edebilirsin.Her resmine baktığımda kalbim küt küt atıyor gözlerim yaşlarla dolarken kahkaha atıyorum.Belki benim mavim olsaydın birlikte deniz olurduk yada gökyüzü..
Fakat olamayız biliyorum belki şans,belki sen,belki zaman,belki yollar.Ne fark eder..Yine de hiç bu kadar mesut olmamıştım.Biliyorum unutacağım her şeyi doğru zaman değil tüm bunlar.Ama uzun bir aradan sonra şarkı yazdım ben..Beni mutlu etmenin ne kadar basit olduğunu fark edemezsin elbette senden bir mesaj senden bir anı.
Üstelik herkes sen oldu bu aralar.
Fakat diyorum ya benim mavim olsaydın...İçimdeki çoşkun maviyi,benim deli mavi mi göremeyeceksin.Gözlerimdeki parlak maviyi belki göreceksin.Ama bilemeyeceksin çünkü ağzımı mühürleyeceğim.Sen hiç fark etmeyeceksin.Öyle içten gülümsediğini hayal edeceğim.Bana güldüğünü ,bana baktığını,beni özlediğini düşüneceğim ama bunlar yalan aslında hiçbirini yapmayacaksın fakat ben hayal edeceğim..
En güzeli seni bir pembede bırakıyorum..Bu güzel rengi terk etmem gerektiğini biliyorum.
Ben senin Lily'in değilim..Ben Robin'im belki de bu yüzden zor..Zorum..Sen kimsin?Seni hiçbir yere koyamıyorum..Güzelsin güzel..
Bugün bu yazı yazıldığı andan itibaren sen artık pembesin.Ve ben güzel hayallerimi boş kutulara koyup kaldıracağım.Seni gülüşünden hayal ediyorum..
Gülüşüne dokunuyorum hayalimde..
Ne güzel duygular bunlar.Ben bunları unutmuştum.Sen bunların farkında değilsin.Nasıl fark edebilirsin.Her resmine baktığımda kalbim küt küt atıyor gözlerim yaşlarla dolarken kahkaha atıyorum.Belki benim mavim olsaydın birlikte deniz olurduk yada gökyüzü..
Fakat olamayız biliyorum belki şans,belki sen,belki zaman,belki yollar.Ne fark eder..Yine de hiç bu kadar mesut olmamıştım.Biliyorum unutacağım her şeyi doğru zaman değil tüm bunlar.Ama uzun bir aradan sonra şarkı yazdım ben..Beni mutlu etmenin ne kadar basit olduğunu fark edemezsin elbette senden bir mesaj senden bir anı.
Üstelik herkes sen oldu bu aralar.
Fakat diyorum ya benim mavim olsaydın...İçimdeki çoşkun maviyi,benim deli mavi mi göremeyeceksin.Gözlerimdeki parlak maviyi belki göreceksin.Ama bilemeyeceksin çünkü ağzımı mühürleyeceğim.Sen hiç fark etmeyeceksin.Öyle içten gülümsediğini hayal edeceğim.Bana güldüğünü ,bana baktığını,beni özlediğini düşüneceğim ama bunlar yalan aslında hiçbirini yapmayacaksın fakat ben hayal edeceğim..
En güzeli seni bir pembede bırakıyorum..Bu güzel rengi terk etmem gerektiğini biliyorum.
Ben senin Lily'in değilim..Ben Robin'im belki de bu yüzden zor..Zorum..Sen kimsin?Seni hiçbir yere koyamıyorum..Güzelsin güzel..
Bugün bu yazı yazıldığı andan itibaren sen artık pembesin.Ve ben güzel hayallerimi boş kutulara koyup kaldıracağım.Seni gülüşünden hayal ediyorum..
Gülüşüne dokunuyorum hayalimde..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder