Hiçbir gökyüzü bu kadar mavi olamaz
Benim yüreğimdeki bu kuşa hiç bir kafes gem vuramaz
Sabah güneşi ile nasıl ötüyor baksana
Adını sorsalar ona diyecek sanki yolcu,gezgin
Benim elimdeki ağaca kimse böyle bakamaz
Baksana nasıl yeşil dalları kuşların yuvaları gibi
Harfleri yuvarlıyorum içlerinde
Ola ki ısıtıyorum ellerimi kış güneşinde
Senin yüreğin böyle bir renk olamaz
Ben baktığımda nasıl kırmızı oluyor böyle
Birde sesini duysam o güzelim kuşların
Sonra adını işitiyor yolcu,gezgin,martı..
Gülnihâl
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder