27 Ocak 2014 Pazartesi

Üstüne bir bardak su iç

Hayatımda istemeden kalplerini kırdığım insanlar oldu.Herhalde bir gün bile kalbini kırmak istemediğim ya da benim kalbimi bilerek kırmamış bir kaç kişi..Düşünüyorum da hala benden yardım isteseler hala ben yardım istesem bende bu insanlarda koşup gelir hemde istemeden kırdığım halde.Öyle kızdığım anlar oldu kalbimde kendime..
Sonra beni çok kıran insanlarda oldu benim kırmadığım ama onlar cayır cayır yansalar ve benim elimde su olsa içerim ben bunu diye düşündüm.Cani miyim bazen evet!
Aradaki fark insanlıktan mı,aslında dostluktan mı..Sanıyorum dostluktan dolayı üzdüğüne üzüldüğün için..Böyle insanların kıymetini her şeye rağmen bilmeli hemde kendimize rağmen..
Hayat bir mum gibi belki alev alev yanıyorsunuz ama bitende siz oluyorsunuz belki bir rüzgardan harlayıp bazen sönüyorsunuz..Bizde mum gibiyiz ışığımızı görmeden gölgemize bakıyoruz..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder