31 Ağustos 2014 Pazar

Bir genç kızın yaşadığı saçmalıklar

Öncelikle geçmiş olaydan başlayalım..
X-sevgili olayını hatırlıyorsunuz.Biz 1 hafta taş çatlasın çıkmıştık Ocak ayında ve bitti çünkü kendisi durmadan hakaret ve küfür eden biri.Benim çocukluk arkadaşım ne yazık ki..
Her zaman özür dileyip ,yalvarıp kabul etmediğimde affetmediğim de bir anda çifkefleşip hakaret eden biriydi.Hiçbir mesajına uzun zamandır cevap vermiyordum,aramalarını açmıyordum zaten gece 3,4 ne bulursa arıyordu.Öyle bir şey düşünün ki sırf telefonunu açarım diye numarası kayıtlıydı açmamak için.
Derken geçen 3 hafta önce sanırım okuldayım mesaj attı;
"Açana kadar devam edeceğim."
"Eğer bir kere aç söz veriyorum bir daha aramam mesaj atmam lütfen."
Ben tabii bunu duyunca düşündüm bir kez açarsam aramaz.
Açtım ama tam tersi oldu " seni akşam arıcam." demeler mesaj atmalar.
Bende yine cevap vermemeye başladım.
Bıktım artık yoruldum.
Bu arada Zeze'ye hiç söylemedim çünkü ne onun zarar görmesini nede ilişkimizin yıpranmasını hiç istemiyordum.
2 hafta oldu sanırım X gene gece küfürlü mesajlar atmış.
Sinir oldum cevap verdim sen kimsin bana hakaret ediyorsun diye.Bu sefer bana daha sert küfür ve iftiralar atmaya başladı aradım bağırdım konuşturtmadım bile.
Düşündüm bundan kurtuluş yok.
Numarasını engelleteyim.Gittim bayiiye kimse ilgilenmedi bunda küfür dolu bu sıra sayıp döküyor.
Babam sinirlendi aradı."Bak oğlum benim kızımı arama mesaj atma anlamıyor musun?" diye bağırdıkça buda babamı mesleği ile tehtit etmiş babam zaten rahatsız adamın rengi griye döndü babam beni aldı karakola götürdü.
Orada konuştuğum polis abi;"Bak boş ver mesleğini yakma ."dedi.
"Tamam abi bende istemem kimsenin işi gücü mahvolsun yazıktır fakir aile çocuğu sayılır annesi üzülür insan kolay okumuyor." dedim çıktım.
Fakat emniyet amiri çok kızmış ve benden ifade şikayet istedi mecbur ettim ama tüm akşam gerildim ben kimsenin hayatını yakamam ki..
Sabah 8 de kalktım gittim olmadı akşam 8 de yine gittim rica ede ede geri çektim.
Bana kızabilirsiniz niye geri çektin diye ama ben kimsenin annesinin üzülmesini düşünemem bile çünkü o kadar zorlukla evladınızı okutup üniformasını gördükten sonra böyle bir iş için meslekten atılması üzer kahreder.
Yani bu konu da kapandı Allah'a şükür.
Bu kadar olay büyümüşken Zeze'den saklayamazdım.
Anlattım böyle böyle diye.
Ona çok kızdı bana da kızdı.
Neden bana söylemedin dedi.
Bende demin söylediklerimi yineledim onu zor duruma sokmak istemediğimi ilişkimizin bozulmasını istemediğimizi söyledim.
1 gün boyunca mesaj atmadı.Yüz yüze geldiğimizde hiçbir şey sormadı halbuki benim onun desteğine çok ihtiyacım vardı çok yalnız hissediyordum çok mutsuzdum.Ama o umursamadı yada kendi değimi ile konuyu açmak istememiş falan..
Bende söyledim bana destek olmadın diye kızdım bu sefer 2 gün hiç konuşmadı.
Hatta ben yine de yazıp konuşmaya çalıştıkça beni tersledi ve öteledi.
Derken bu hafta içine geldik.
Arkadaşlarımızın sayesinde tesadüfen yan yana geldik ama ben kırgındım çünkü her lafımı tersliyordu beni hor görür gibi davranıyordu.
Bende bir anda ters ve soğuk davranmaya başlayınca u dönüşü yaptı benim ilgisiz tavrıma alışkın değildi zira baya bozuldu ve bende tavrımı sürdürdüm bu sefer o ilgili olmaya başladı.
Derken bir kaç gün evvele gidelim lakin öncelikle bizim asıl ipimizi sanırım kesen konuya geldik fakat bunun geçmişi var onu da anlatmak isterim:

Aylar önce kendi aramızda konuşurken bazı arkadaşları ile beni tanıştırmak istediğini söyledi bende olur dedim.
Fakat arkadaşlarının klüp tarzı yerleri sevdiğini söyledi.Bende akşam eve geç gidemeyeceğimi en geç 11 gibi evde olmam gerektiğini ama isterlerse akşam yemeği yiyebileceğimizi söylemiştim.
Benim ailem çok geç saatlere izin vermiyor çoğu bakımdan uyumlu ama biraz geleneksel bir aileyiz.Ve ben anne babamı bu konularda hiç zorlamam hayır diyorlarsa hayırdır benim için tartışma bitmiştir ailemi üzmeyi düşünemem bile elbette haklı yanları düşündükleri vardır.

Geçen haftalarda aynı kişilerin bizimle görüşmek istediğini söyledi bende tamam dedim.
Şuraya gideceğiz dedi bende yakınlardaki yer sanıp kafamda kurdum 8de giderim 11 de dönerim.
Çünkü benim saat kaçta en son dönebildiğimi biliyor.
Ertesi gün yazdı ;" Seni 10:30 da evden alırım."
Nasıl ya akşam 10:30 oldum.Hemen mesaj attım.Şehrin dışındaki yere gideceğimizi eve ancak gece 4 de dönebileceğimizi söylüyor,bana kızıyor.

Ben olmayacağını bilerek babamlara sordum babam yakınlarda olsaydı 1 e kadar yine izin verirdim ama orası olmaz dedi.Annem asla olmayacağını söyledi hatta kızdı bile..
Ve bensiz gitti.O saatten sonra yazmadı ertesi gün ben yazdım buna özür diledim .Her şeye rağmen mahcup oldum ve mahcup ettiğimi onu düşündüm ama o beni azarladı her zaman ki gibi..
Yaşımın 23 olduğunu ,kendisinin bu şekilde şeylere alışkın olmadığını bıktığını söyledi.Onun çevresi öyleymişte falan filan.

Bende onun yanında olmak isterdim bunu söyledim.Ama ailemi delip geçemem biz böyle büyümedik ki ne yapabilirim.Her zaman beklentileri bir tık fazla her zaman ben konuşmaya çalışıyorum.Ama en sonunda bende yoruldum.
Benim ailemi bile bile beni düşünmeden program yapıyorlar ben özür dilesem de kötü davranıyor bende artık yazmıyorum anlayacağınız..
Çünkü elimde gelen buydu ve artık elimden bir şey gelmiyor.
Hiçbir şey yapmak istemiyorum.
Yorulmaya başladım.
Eski huzurumuz kalmadı nedeni hem bu olaylar hemde sözde yakın olduğu kızlarla "Canım,canısı.." modunda konuşması ve ben rahatsız olunca kızması.Benim onu sıktığımı düşünmesi..
Hangi kız sevgilisinin  başkasına canım cicimli konuşmasını ister söyler misiniz?
Ben suçlu muyum?Çünkü kendisi ben kızıyorum diye bundan ödün vermeyecekmiş.

Bir yere kadar bana kızabilirsiniz.
Bu kız bu yaşta hala eve giriş saatini var diyeceksiniz.Ama bizim evimiz saygı üzerine kurulu ben hiçbir şeyi istemeyerek zorla yapmıyorum aileme hiçbir gün darılmıyorum ailem beni her anlamda destekler .
Benim kız kardeşlerimin erkek arkadaşları buna saygı duyup ona göre davranırken o da öyle davranmalıydı.

İşte benim saçmalıklarım.
Anladım ki aşkta yüzüm gülmüyor.Güzel olmamın hiçbir anlamı yok.Tek istediğim huzur huzur huzur.
Huzuru bulduğumu sandığım insan bana şimdilerde salt mutsuzluk verir halde.
tek istediğim doğru kişimi bulmak..
Ninja olmak zor.

Yorumlarınızı bekliyorum :)

7 yorum:

  1. gülnicim sen aslında olayları analiz etmişsin ve bir karar vermişsin. tek söyleyebileceğim düşüncelerinde haklı olduğun.
    tabii ki iki tarafı da dinlemek gerek bu konularda, illaki senin de ona karşı hataların vardır; ama burada su götürmeyen 1 şey var:
    zezenin senin ailenle olan sınırlarını umursamaması. insan sevdiğini düşünür, üzülmesini veya kötü bir duruma düşmesini istemez. onun sınırlarına saygı duyar. bence bu, ikili ilişkide olmazsa olmaz bir şey.
    ha başka kızlara davranışı onun sorunu, hoşuna gitmeyebilir ama değişeceğini sanmam:) kabul edersin veya etmezsin bu tamamiyle sana kalmış...

    bu anlattığın şeylere sıkma canını tatlım. bunlar test sürüşü:) bir gün ayağını yerden kesecek olan geldiğinde hemen anlaman için:)
    sevgilerimle:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eminim benim hatalarımda vardır Alis ama ben hatam olsun veya olmasın onu incitmemek için özür diliyorum ve bu canımı sıkıyor gocunduğumdan değil sadece karşılığı ne yok.
      Kız konusunda biraz daha açıklık getireyim bu kızla yurt dışına yakında çıkacaklar daha doğrusu bu kızın olduğu bir kaç kişi ile muhtemelen aynı odalarda kalacaklar ki ben bunu biliyorum hayır demedim kızmadım fakat gözüme sokar gibi canım,canısı diyor benim içimde güven varsa bile aklıma çopanoğlu sokacak..

      Ben o ayaklarımı yerden kesecek kişiyi ararken ayaklarımı yerden kesip yere çakılıp ağzı burnu kanayan kız oldum bana beni kaldıracak yaralarımı saracak adam lazım elimi kolumu tutsun ayağımı kesmesin :(
      Güzel yorumun için teşekkür ederim iyiki varsınız..

      Sil
    2. enee! bu genel bir tutum değil, belli bir kıza canım cicim olayları. hemi de beraber olacaklar!
      katli vaciptir o zaman.
      ya aslında anlattıklarından bana bencil ve empati yoksunu gibi geldi bu adam. ama sen o kadar sevdiğine göre iyi bir tarafı da vardır mutlaka.
      boşver, ninemin lafını hep söylerim: "üzülme kızım" derdi, "analar neler doğurmuş" ;)

      Sil
    3. İyi tarafları yok demiyorum ama o bana bir adım gelse ben ona bin adım giderdim artık gitmeyi istemiyorum...
      Analar analar nerdesiniz :D

      Sil
  2. Canım benim eski sevgilinin mesajları konusunda neden bana söylemedin diyerek kızmasında haklı bence. Kim olsa bunu bilmek ister. En son öğrenmek zoruna gitmiştir haliyle.
    Diğer konuya gelecek olursak. Ben de seninle aynıyım aile konusunda. Bana eve bu saatte gireceksin denmedi hiç ama insan hangi saatte evde olması gerektiğini anlıyor tabi ki :)
    23 yaşındayım ve ben de zamanında evde olmak zorundayım malesef :) Tek değilsin ve ailesiyle yaşayan bir çok kız da aynı şekilde. Bunda anormal hiç birşey yok bence.
    Ayrıca onu kız arkadaşlarından kıskanmakta da haklısın. Çok kıroca olacak ama napayım seven insan kıskanır :D:D
    Neyse ki durumu düzeltmişsiniz. Çok sevindim :)

    YanıtlaSil
  3. 21 yaşına geldim ama benimde kapıya kadar arkadaşlarım bırakırsa 12. O da kırk yılda bir. Beş altı def ancak arkadaşlarımda kalmışımdır. Onun biraz anlayışlı olması lazım. Sonuçta ailelerimizde bizi düşünüyor.
    Tamam belki söylemedin diye kızmakta haklı ama öfkesinin çabucak geçip sana destek olması gerekmiyor muydu? Erkek bencilliği..

    YanıtlaSil
  4. Öyle olması gerekirdi ama olmadı.
    Aslında demek ki iyi ki bitti demem lazım ben onun hayatına uyum sağlayamam benim aileme saygısı yok çünkü benim ailem ne derse onu yapmak durumundayım bunu anlamadı.
    Benimde senin gibi ..
    Hemde ne bencillik malesef insan böyle olsun istemiyor ,istemezdim..

    YanıtlaSil