4 Ağustos 2015 Salı

Aşk Acısı

Dün gece yine uyuyamadım 5 de ancak uyuyabiliyorum..Facebookta gezerken bir kız arkadaşımın saçlarını kestirdiğini bir tutamını boyattığını ve piercing taktırdığını gördüm..Ve düşün dedim ki ;biz kız bu kadar değişim yapıyorsa aşk acısı çekiyordur..
Neden bilmem biz kızlar aşk acısı çekince yada çok incinince kendimizi Anka kuşu gibi küllerimizden doğurmak isteriz yeni bir Ayşe,Fatma.. olmak isteriz..Aslında daha çok kendi canımıza kıyamadığımız için bir tür ayakta kalmaya çalışmaktır..Eğer başaramazsa zaten kendini de öldürür..Ben bunları düşünürken uzunca bir yazı yazmış..Ve paylaşmış..
Sonunda şöyle demiş.."İşte bende aşk acısını tattım.." ne üzücü değil mi?
Erkekler aşk acısı çekince ne yapar bilemiyorum ama biz kızların saç kestirdiğini, boyattığını herkes bilir..
Daha önceden fark etmiştim erkek arkadaşıyla ayrıldığını fakat belli ki silemiyor resimleri..Kimi resimleri siler atar ,kimi silemez ama sonuçta iki kişi de aynı şeyi yapmaz mı..Çocuğunda profiline gittim pek memnun gözüküyor hayatından atlamış bisikletine ülkeyi turluyor..Sahi mutlu mu oğlan..Kıza ;"Ben senin kadar sevmedim."demiş..Bir üstte öyle yazmış kız fakat darılmadığını da yazıyor sadece hayat neşesi yaşama isteğinin bittiğini yazmış..
Sanki insanlar hep aynı şeyleri yaşıyor ben,sen,o ...
Sanki herkes herkesin devamı..
Şahsen kendisine bir şey diyemem o kızın ama diyebilseydim derdim ki..
Sabret ..Bol bol ağla,bol bol hata yap ama asla ve asla vazgeçme..
Onun aşk acısı diner mi bilmiyorum belli ki yaraları derin..Anlıyorum onu tamiri zordur..Dilerim kalbinin yaralarını öpecek,tutup onu kaldıracak birini bulur..
Oğlanı zaten tanımıyorum şahsen..Fakat umarım o da mutlu olur fakat birini bu denli kanatarak mutlu olmak insanı acıtmaz mı hep merak etmişimdirim..Oğlan bilmeyecek,umursamayacak ama o kız daha çok ağlayacak ,çok deneyecek sevmeyi, çok deneyecek yok olup gitmeyi..
Sevgili aşk acısı çekenler..
Vazgeçmeyin..
Direnin..
Saçları kesin..
Rastalayın,piercingleyin ama asla vazgeçmeyin.

6 yorum:

  1. Değişmeyen tek şey zaten acısı. İlla ki çıkartacak birini buluyorsun. Ama bazen arkadaşına dahi numara yapıyorsun geçti unuttum diye. Gerçi sanki kendimize yapmıyor muyuz?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zamana bırakmak gerek..
      Malesef..İnsan bazen rol yapmak zorunda kalabilir..

      Sil
  2. Uzun süredir girmemişim Bloguna, bir bakayım bu kız hala yazıyor mu dedim.. Evet yazıyor eski sıklıkta değil belki ama yazıyor! Ve aynı başarı aynı kuvvetli kalemle. Arkadaşın yaşama sevincinin kalmadığını yazmış. Bence hata yaptığımız nokta bu. Insanlara çok fazla güveniyoruz.. ve sonunda biz üzülüyoruz. Ne demişler uğruna yaşayacak hiç kimsen yoksa kendin için yaşa.. Peki neden kendimiz için yaşamak için uğruna yaşayacak kimsenin olmadığını hayatın en acı çehresinde öğrenmek zorunda kalıyoruz? Bunu en baştan bilsek, hiç yorulmadan üzülmeden yaşasak? En güvendiğimizin bile bir gün gitme ihtimali olduğunun farkında olarak yaşasak? Hayat çok daha basit olmaz mıydı?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Velicim çok şekersin yazılarımı okuduğun için teşekkür ederim :)
      İnsanlara çok güvenmemeli haklısın..Tabii öyle yaşamakta çok zor..

      Sil
  3. geçiyo geçiyo :) hatta zamanla daha bi olgun karşılanıyo :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. kız daha 21 yaşında olduğundan bunu zamanla anlayacak.. :)

      Sil