tag:blogger.com,1999:blog-2159125908449603400.post4066872028886536413..comments2023-05-02T02:40:18.532-07:00Comments on Kiraz çiçeği ve ninja: Aşk AcısıGülni...http://www.blogger.com/profile/06155203147113981524noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-2159125908449603400.post-6666327955216628322015-11-08T01:36:52.561-08:002015-11-08T01:36:52.561-08:00kız daha 21 yaşında olduğundan bunu zamanla anlaya...kız daha 21 yaşında olduğundan bunu zamanla anlayacak.. :)<br />Gülni...https://www.blogger.com/profile/06155203147113981524noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2159125908449603400.post-35750045707916929422015-11-08T01:36:02.742-08:002015-11-08T01:36:02.742-08:00Velicim çok şekersin yazılarımı okuduğun için teşe...Velicim çok şekersin yazılarımı okuduğun için teşekkür ederim :)<br />İnsanlara çok güvenmemeli haklısın..Tabii öyle yaşamakta çok zor..Gülni...https://www.blogger.com/profile/06155203147113981524noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2159125908449603400.post-32934815383921752002015-11-08T01:34:54.725-08:002015-11-08T01:34:54.725-08:00Zamana bırakmak gerek..
Malesef..İnsan bazen rol y...Zamana bırakmak gerek..<br />Malesef..İnsan bazen rol yapmak zorunda kalabilir..Gülni...https://www.blogger.com/profile/06155203147113981524noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2159125908449603400.post-19793088620511135742015-10-06T11:58:36.554-07:002015-10-06T11:58:36.554-07:00geçiyo geçiyo :) hatta zamanla daha bi olgun karşı...geçiyo geçiyo :) hatta zamanla daha bi olgun karşılanıyo :)tulkas!?https://www.blogger.com/profile/01466381448642113156noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2159125908449603400.post-43791402923547830322015-10-06T03:12:40.075-07:002015-10-06T03:12:40.075-07:00Uzun süredir girmemişim Bloguna, bir bakayım bu kı...Uzun süredir girmemişim Bloguna, bir bakayım bu kız hala yazıyor mu dedim.. Evet yazıyor eski sıklıkta değil belki ama yazıyor! Ve aynı başarı aynı kuvvetli kalemle. Arkadaşın yaşama sevincinin kalmadığını yazmış. Bence hata yaptığımız nokta bu. Insanlara çok fazla güveniyoruz.. ve sonunda biz üzülüyoruz. Ne demişler uğruna yaşayacak hiç kimsen yoksa kendin için yaşa.. Peki neden kendimiz için yaşamak için uğruna yaşayacak kimsenin olmadığını hayatın en acı çehresinde öğrenmek zorunda kalıyoruz? Bunu en baştan bilsek, hiç yorulmadan üzülmeden yaşasak? En güvendiğimizin bile bir gün gitme ihtimali olduğunun farkında olarak yaşasak? Hayat çok daha basit olmaz mıydı? vmekhttps://www.blogger.com/profile/12569631838544358874noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2159125908449603400.post-35433746918046213612015-09-14T15:21:40.112-07:002015-09-14T15:21:40.112-07:00Değişmeyen tek şey zaten acısı. İlla ki çıkartacak...Değişmeyen tek şey zaten acısı. İlla ki çıkartacak birini buluyorsun. Ama bazen arkadaşına dahi numara yapıyorsun geçti unuttum diye. Gerçi sanki kendimize yapmıyor muyuz?Ladyhttps://www.blogger.com/profile/11123403817667056565noreply@blogger.com