Önceleri sen bir kuş kadar özgürdün
Kanadını kırdık
Adın Sevdaydı
Biz sözcüklere bakmadık
Çıktı ağzımızdan en acı sözler
Ardımıza baktık ve kalanlar
Kırıklar ve gözyaşları
Bilirdik sözler ağırdı
Dönüş yok gibiydi
Biz seni kendi ellerimizle yaraladık
Adın Sevdaydı
Önce sardık seni
Sonra tek sardım
Üşüdün
Yetmiyordu ısım yetmedi nefesim
Biz en ağır sözleri sana söyledik
Ağlıyordun bir kafeste
Kırmızı ve bordo
Senin rengin
Biz ağlıyorduk bir gece vakti
Sen önce büktün boynunu
Adın Sevdaydı
Bir intihar geldi sana
Sonra kaybettin inancını hayata
Seni en çok biz kırdık
Tutalım derken Sevdayı
Birde bakmışız en çok biz bıraktık onu
Bir öksüz gibi gönül avlusunda
Ağlıyordu bir başına
Senin adın neydi?
Biliyorum Sevdaydı
Gözlerin yaşlı boynun büyük
Öyle kaldı..
Oha! Bayıldım. ...
YanıtlaSilBende yazdıktan sonra bayıldım kendime :)
SilNarsistlik ama olsun..