Aşk işi

Aşk işi sana göre değildi

Sadece ben sana aşıktım işte bu kadar

Sadece sana olan aşkım için şarkı söyledim
Bütün sesimle var olan bütün nefesimle

her nefeste yaşayan kişi
(Ben idim) seninle her anda

Adın anıldığında kırılıyor bu kafes

Gönlüm deli divaneydi onun aşkından

                                                           Dahada mecnun olurdu

ve kanat çırpıp yuvasında uçtu

                                                             Kendini ona adadı

Benim feryadıma yetiş

Ben Sensiz hayata ( hayatta ) kalamam

.

.

.

.

.

.

.

morteza sarmadi-aşeği

Uyandır Beni

Önce sen vardın 

Sonra kalbim 

Bir baktım ki

Bende ne kalp kalmış 

Ne umut 

Uyandır beni

Yalnız sana inanırım

Önce ben vardım

Senden habersiz

Bilmezdim hiçbir şey

Küçük bir çocuktum

Uyandır beni

Seni göreyim bir kez

Geliyor aklıma 

Öyle amansız düşler

Sen söyle 

Ben inanırım 

Yok ki geçmiş

Ve gelecek unut dünü

Uyandır beni 

Aydınlat bizi

G.