Bunu aç öyle oku
Her zaman duygularımı çok belli ettiğimi zannederdim . Meğer kendimi gördüğüm gibi gözükmüyor muşum. Ben dışarıdan buz gibi duyguları olmayan biri olarak hep görülmüşüm. Bunu da yeni fark ettim. Çok şaşırdım.
Geçenlerde kız kardeşimin evinde bebeğine ( tekrar teyze oldum.) kendi melekli kolyemi hediye ettim ( hagia sophia'daki dua eden melek.) bunun üzerine kardeşim dönüp; " meğer sende duygusal biriymişsin " dedi. Bir an şaşırdım ;" Ee tabii yani" dedim . " Ne bileyim senin hiç duygularınla hareket ettiğin görmedim ki " dedi.
Çoğu zaman mantığımın sesi , her zaman duygularımın önüne geçti. Hiçbir zaman kendimi salıvermedim sanırım. En saldığımı sandığım anlarda bile ben hep beynimin hükmüyle hareket ettim.
9 yaşındaki yeğenim bile bugün bana; " Dünyada gördüğüm en mantıklı,duygusuz,bilge kadınsın " dedi. İşin aslı bunu iltifat alamadım. Dışarıdan buz gibi görünen bir kadın.İçimde ise üzülen, küsen, sevinen,darılan,hep mantıklı bir kadın.
Sadece ve sadece demek istediğim benimde duygularım var belli etmesem de . Yanınızda asla ağlarken görmeseniz de , her zaman sert bir kaya gibi dursa da , sen zaten hep böylesin ondan üzülmüyorsun deseniz de , evet o beyin sevici kadın ben olsam da , bilin istedim ki duygularım var ve sevdiklerim iç dünyamı incitebilir. Siz yine de beni üzmeyin.
Sevgiler
