Yalnızlığın Adı

Kalabalıklar içinde yalnızlaşıyorum..Kendi kabuğuma gömülüyorum insanların beni fark etmesini sağlamaya çalışırken kendi içime daha çok batıyorum bazen..
Yalnızlık..Sadece üç heceden ibaretken nasıl oluyor da tüm yaşam olguma sahip olabiliyor..Nasıl oluyor da tüm şairler tüm şarkıcılar o şarkıları benim için yazıyorlar..
Dünyada kaç bin yalnız insan var..
Benim gibi mi hepsi...Evet mi..Evet..
Bir hayat oyununda başrol olmak..Kesin olan şu ki milyonlar için bir figuran ama kendi sahnesinde bir star..
Aslında kaç yalnız var şu dünyada..Kaç kişi yatağında ,koltuğunda,masasında yalnız...
Yalnızlık bir hastalık gibi kemirirken ..Düşen omuzlar..Kararan göz içler..Ruhun bile ferini çeken azrail gibi..Ölecek insanın üstüne konan sinek gibidir yalnızlık..Nereden ısıracağı belli olmayan..Aynı tekerlemeyi söyletende ..Beni yazmaya itende..Tüm gün yazmaktan çekende...Ah bu yalnızlık değil midir?..
Peki nedir yalnızlığı bu kadar değiştiren..Nasıl başka duyguları yaşar aynı anda...
O yüzden hayat bazen boş dünya hoş oluyorsa suç bizim mi..
Pek çok şeyi yargılamak isterdim ama yasakların olduğu bir dünyadayım..Ve bana çizilen yollarda sınırlı tellere kanımı bıraka bıraka yürüyorum..Sınırda aşa bildiğim kadar ..Derim sürtsede o tellere yinede yapabileceğimin sonuna kadar yapıyorum belki de...Tabiki küçük bir kısmı bu..
Şuan istediğim  dünyanın en yalnız dağlarında kuzularla koyunlarla birlikte dolaşmak bir ilk bahar rüzgarı esmeli..Bir kuzu sesidir ki uzaktan doğru duyulmalı..Annesini çağırmalı..Merakla peşlerinden koşmalıyım..Korkup açmalılar bana ortalarını ...İşte onlar kadar rahat onlar kadar ürkek olmak..Onlarla olmayı isterdim..Biliyorum insanlardan daha iyi dindirirlerdi yalnızlığımı...Sorun şu ki önemli olan var olmak değil..Var olduğunu hissettirmektir..
V kadar dolu dolu olmayı isterdim..V gibi birini görmek isterdim dünyada..Belkide Casabalanca daki Rick de görmek istediğim biri olurdu..Belki de John Nash...
Bu adamlar hep kararlıydı ..Evet bunu bana aşılasınlar isterdim ..Nasıl yalnızlıklarında bu kadar dolu bu adamlar..Bende öyle olmak istiyorum...Yalnızlığımda çoğulmak...
Her an hayattan uzaklaşmamak ..Artık çırpınmak istemiyorum..Beni birinin tutmasını istiyorum..Dibe batarken..Yavaş yavaş..
Yüzümde bir gülümseme..Serin ılık turkuaz rengi ,altın kumları olan denize gömülürken ellerim havada..
Son havamıda ciğerlerimden boşaltırken birer balon gibi..
Bir el tutsa..
Kimse kimseyi tutmaz mı ?
Böyle şeyler olmaz mı ?