İstenmeyenler

Hayat devam ediyor..Kimileri çok yüzsüz mesela her şeyi bıraktığı yerden devam ettiriyorlar..Ben istemesem de onlar hiç bir şey olmamış gibi bana geri geliyorlar..Hiç bir şey olmamış ben üzülmemiş gibi...
Eskiden çok sevdiğim bir arkadaşımdı onu korumak istediğim zarar görmemesini istediğim için beni üzmüştü bende ona sırtımı dönmüştüm..Peki bunları unutup nasıl beni arıyor..Ve ben neden onu aramasam da cevap verince konuşmak zorunda kalıyorum..Sorunum bu işte insanlar beni üzseler de ben onlara geri dönmesem de onlar benimle konuşunca bağırıp çağırıp neden aradın neden konuştun diyemiyorum..
Beni üzenler hep bana geri dönüyorlar..
Ben kürkçü dükkanı gibiyim..
Beni üzseler de kırsalar da bana geri dönüyorlar..
Ama şu var..Dükkana giriyorlar benimle kürkler için konuşuyorlar ama ben onların kürk almasına izin vermiyorum çıkıp gidiyorlar..Tekrar benimle olmalarına izin vermiyorum sadece bakıp geçmelerine izin veriyorum...
İnsanlar neden böyle bilmiyorum..Bir şey yaptığında çekip gittiysen ya affettir kendini yada çek git gözükme gözüme..
Çünkü ben pollyana değilim olamam..
Kırılma noktalarıma denk gelmemelerini temenni ederim çünkü kırılırsam yıkar geçerim bilen bilir..
Ve ben parçalamak istemiyorum ..
Yoksunuz benim için anlayın sizi sildim defterimden ..Benim için hiç bir anlam ifade etmiyorsunuz..Benim artık kendime göre hayatım var ben bu hayatın içinde size yer yok..
Kapı açık arkanızı dönüp çıkın ..İstenmiyorsunuz artık..