Dün Hıdırellezdi

Evet öyleydi..
12 yaşımdan beri kutlamıyorum..
Sorun Hıdır babada değil elbette..Ama kutlayabilecek bir yerim yok..
Hıdırellez kutlayabilmem için tanıdığım insanlarla eğlenerek mutlu olarak yapmalıyım bunu..
benim hıdırellezlerim çok neşeliydi bir zamanlar..
Hıdırellezin günü sabah erkenden kalkar tüm arkadaşların zillerine basar apartman önünde toplaşırdık..
Dağa çıkar yakabileceğimiz envai çeşit çalı çırpı lastik plastik pet şişeleri karıştırıp toparlar hepsini bir
noktaya yığardık..Koskocaman olurdu..Bir tarafa da yakacak stok ederdik..
Akşam o zamanlar ben çok küçüktüm büyük üniversiteli abiler gelirdi..
Onlar ateşi yakardılar biz minicik boylarımızla ateşin kenarlarından atlamaya çalışırdık..
Atlatınca mutlu olurduk..
Zaman zaman terlik altlarımızın yandığı olurdu ama hemen kuma basa söndürürdük..
Ateşlerin içinden atlamak muhteşem bir şey..
Sonra son kalan ateş içine patates ve soğan atardık..
Yerlere kare içinde dileklerimizi çizerdik..Hıdır baba görüp yardım edecekti..
Ev ve aile çizerdim..Aslında o zamanlar ileride aile olmak istiyorum kavramını bilmezdim..
Büyüyeceğim ve anne olacağım..Bir eşim ve çocuklarım olacak..
Aslında bakarsan hiç bir şey bilmediğin bir kuruma dahil olmak için minik bir çocuğa aile ve toplumun öğrettiği
doğal bir çağrışım..
Ne olduğu hakkında fikrin yok ama ailen olmalı..Ve Hıdır baba sana yardım etmeli..
Küçüksün ama bir ev istiyorsun..Eee bir aile evde yaşacak dimi..Çocuk kafası..
Artık bir şeyler çizmiyorum..
Üzgünüm Hıdır baba ben artık Hıdırellezi de kutlamıyorum...
Aslında emini çok eğlencelidir ama yapacak bir şey yok..
Bugün dışarıda gördüğüm kadarıyla baya bir kişi Hıdırellezi kutlamış hatta sanırım bunu yapanlar çocuk
aynı benim gibi ev ve aile çizmişler..
Neyse..
Mutlu geçmiş  hıdırellezler..