Gönül hazineleri

Hepimizin gönlünde aslında neler vardır.Saklı duran.En derinlerde..Sadece bir kişiye göstermek için uzun süre içimizde saklarız.Bu konuda kadınlar daha becerikli sanıyorum.Erkeklere oranla kadınlar pek çok şeyi sevdikleri çoğunluk evlendikleri ,evlenecekleri insanla yaşamak isterler.Kadınlar dipsiz bir kuyu gibi içlerinde ne olduğunu saklamaya uygun varlıklardır buda biz kadınları korkunç kılar bence.Kadınlardan korkun derler mesela bence erkeklerden de korkulabilir.Çünkü benim dediğim şey gönüldekileri saklamaktır.
İtiraf etmem gerekirse saklayanlardanım.Her zaman sadece bazı duygularımı bana ait olacağına inandığım Adem'e saklamayı planladım.Bir insan o kişiyi bulduğunu zannedebilir ama emin olmadıkça asla kendisi olmaz.Kendim olmak istiyorum.Kendim olmaya yaklaşabildiğim oldu ama o kendimi yüzde yüz hiç sunmadım.Hiçbir an ailem haricin tam ben olmadım.O samimiyeti istiyor insan.Sırlarım,hislerim,kafamdan geçenler,gönlümden geçenler tamamen kendime koyduğum sınırlar dahilinde sunuldu insanlara istediğim kadar verdim istediğim kadar durdurdum.Vermemem gerektiğini anladığımda tekrar gelinlik çeyiz sandığımı kilitledim.Çünkü sadece bir Adem var ve ona sadece bir Havva olacak.
Bazen oturur ve düşünürdüm hala düşünürüm yeryüzünde benim yarım olan Adem var mı?Yoksa gözümün önünde ama gözüme perde mi inik.
Komik olabilir ama "bazı hep hayatları boyunca yarısını arayan biri vardır ya hani hep bir yanı eksiktir işte o benim!".Utanmıyorum ben hep onu arıyorum.Belki mekan belki zaman belki insanlarla zamanımı tüketip onu bulamadım.Ama geç değil biliyorum.Sanki her gönül kırıklığımda ona bir adım daha yaklaşır gibiyim.En azından kendimi böyle güzelce avutuyorum ki ona varınca olgun bir kalbim olabilsin.Çünkü hemen o an değil ama çok az bir süre sonra kalbim durulunca büyük dersler çıkartıyor ve hiç kızgınlık duymuyorum kimseye ve kendimde en sevdiğim şey bu sanırım.Kin tutamıyorum ben hatta kimseye beddua bile edemiyorum tabii ilk kızdığım anlar değil..
Gönül hazinelerimi ,safir gözlerimi onun için mühürlüyorum.Böylece ondan başka kimse bir gönlün içinde neler yatabildiğini göremesin diye..
Bencilce değil inanın..Çünkü bir yerlerde benim Adem'im kendini eksik hissediyor buna eminim uzak veya yakın.Sadece zamanla olacak.Diyorum ya belki yakın dibimde belki uzak diyarlarda ama bir yerlerde bir Adem var.
Acele etmiyorum.Evet tez canlıyım belki her şeyi söylediğimi sanabilirsiniz, ama unutmasın kimse bir gönlün içinde ne yattığını kimse bilemez.

Hala Havva'nın şeytan olup Adem'i kandırdığını,ayarttığını düşünenlere..Allah onların dünyaya inmesini istedi bu onların kaderiydi peki sizin kaderiniz hangisi?

Sevdiğinizle dünyada olmak mı?Yoksa Havva'ya kızıp dövünmek mi?. Cevap sizin..