Peki Ben Ne Olacağım..

Konu şu evet çoğu zaman insanlara inancımı kayıp ediyorum...
Çok hayal kırıklığına uğradım..Belkide hayatımda ilk defa depresyona girdim..
Ben ki o kadar şeyle başa etmiş insan bir sevda insanı ne kadar yere vurabilir ki derken yerden yere çakıldım..
Evet şuan gökyüzünden f-14 ler geçiyor onların çıkarttığı gürültüden fazla gürültü var kalbimde..
Onların varlığının verdiği panikten büyük bir panik birilerine güvenmek benim için..
Siz hiç değer verdiğiniz kişinin değmediğini gördünüz mü..
Siz hiç salak gibi bekleyip,Mal gibi atıldınız mı bir sevdadan..
Siz hiç bir aşk uğruna çalmayan bir telefona 2 ay baktınız mı ? Siz hiç 3 ay boyunca her gün 5 defa hiç cevap gelemeyeceğini bildiğiniz halde mektup yazıp sabırla beklediniz mi?
Peki bunlara rağmen "Küstah,İki Yüzlü,Gurursuz" oldunuz mu?
Evet ben oldum...
Hatalarımla ve doğrularım ile hep ben oldum ..Peki neydi kazandığım..İnsanların beş kuruş değer vermediklerini görmeye maruz kaldım..Hatta dışlandım..İtildim..Sevince salak oluyor insan bu doğru..Sevince susuyor insan..
Ama ben o evreyi malesef geçtim ..
Bu savaş değildi..Ama kendimi savaşın içinde beyaz bir bayrakla buldum..Üstüme yağanlar mermi ve ne varsa idi..
Biraz ara veriliyor yemek verilip tedavi ediliyordum ..Sonra tekrar tekrar dövülüyordum..
Salakça ama insan neden öyle bir yerde durur..
Bunların cevabını aramayın ..Bulmak zor değil..
Şimdi elimde kalanlar kimseye tam güvenemeyeceğim gerçeği..
Bana her yaklaşanı yakacağım gerçeği..Halbuki bunu yapmaya bile yorgunken..
Elimde kalan saatlerce odama kapandığım gerçeği..Evden çıkmak istediğim de bir gerçek...
Günler ilerledikçe bir şeyler başıma vurdukça anladım herşeyi..Yaşadıklarımı herkesden on kez dinledim..Bilmiyormuş gibi..Onlar yaşamış ben yokmuşum gibi..
Ama pes etmediğimi belirtmek isterim evet sitemim var hayata..Sadakatin bedeli buysa ne yapmalı..

Tabiki olay birini kötülemek birini övmek değil ama bu benim hayatım ve bana olan buyken..Bu duygu yalnızlık..
Benim hayallerim çalındı..İnancım çalındı Aşka dair ..Aşka inancım gitti..Söyleyin kim bana bunu verebilir..Her gelen bir şey mi alır insandan ..Bir şeyler vermek neden bu kadar zor...Hiç birine üzülmem de hayallerimin gittiğine yanarım..
Evet en güzel hayallerim mahvoldu ve o hayallerin yerine yenisini kurmalıyım..
Bu daha bir başlangıç...
Sağlıklıyım ,hayatın yıldızı benim..
Ölmedim ve umut var..
Biliyorum başaracağım sadece kendimi tamir etmeliyim hemde kendi başıma..
O yüzden bu yazıda okuduklarınız sadece kendini tamir etmeye çalışan bir insanın tamir hanesi..
Biliyorum herşey güzel olacak..
Ama o güne kadar sizce ne yapmalıyım ?