Demek istediğim günler oldu zaman zaman.
Bazen yazarken daha bir anlamlı oluyor gibi.Ne ilginç kaç milyar yıldır dünyadayız hala sözlerle anlaşmayı öğrenmedik.Sanırım sebebi ağzımız kalbimiz ve beynimiz arasında cidden sıkışıyor ve saçmalıyor ve kekeliyor.
Acaba insanlara derdimi yazarak anlatsam nasıl olurdu ?
Hiç fikrim yok.Elime yüzüme mi bulaşırdı acaba ?
Bir yere kadar kalbini dinleyen bir yerden sonra inanılmaz beyinci olan benim mesela.Hatta bu beni korkutucu
kılar ziraa benim sözümden dönme gibi huylarım yoktur.İnadım inat gururum gurur bir insanımdırım.Ha bunun yararı zararı ayrı bir konudur.Bunun yer yer iyi yer yer kötü olduğu doğrudur.
Bir şeylerden zihnen kurtulmaya başladım.Bu beynimi de yüreğimi de hafifletmeye başladı.
Zaman pek çok şeye deva derler ya doğrudur.
Dün benim için dünyanın sonu gelen şeyler bugün değerini kaybetmeye başladı.
Hopp kalkma otur bir çay daha koyayım.
Şekerli , şekersiz hangisi ?.
Şekersiz mi dedin! Peki devam edelim ama şeker her an hazırda.
Kafam bir şehir terminali kadar dolu ve kalabalıktı.Buna yüreğimin sesi eklenince çıldırmamak elde değil.Ama alışmaya başladım.
Hayatın ritmine.
Üstümdeki ölü toprağından silkelenmeye başladım.
Bunu önceden yapmam imkansızdı ve zamana ve yaşadığım tüm anılarıma ihanet olurdu.Her şey sonsuz gün sürdü gibiydi.Ama bir gün kafamın içindeki seslerin azaldığını fark ettim ve bu yakın bir zamanda oldu.Kalbimin sesini bile anlamaya başladım.
Bir gün.Ki bu uzak olmayan bir zaman kalbimin sesini net duyacağım.
Beynim susacak.Bir süreliğine.Çünkü çok fazla duran beyne izin vermeyiz.
Ama zaman önemli şeyleri önemsiz kılıyor.
Derin derin nefes alıyorum.
Uykum var.
Uyku bir zamanlar ki bu bir zamanlar yakındı benim için ilaçtı hala öyle.Çünkü uyuyup rüya görünce orada güzel düşler görürsünüz ve kabuslar.
O zaman gerçekliği yitirir ve girdaplara girersiniz.Olmayan insanlar,olmayan olaylar,bazen korkunç,bazen güzel.
Ama günler hızla geçer ve ensene yumuşak sıcak bir öpücük kondurur ve şöyle söyler zaman;"Bir tanem benim geçiremeyeceğim hiçbir durum yok.Sadece sabret ve beni bekle."
Ve bunun sonucunda görürsünüz.
Evet biraz bisküvi ikram edebilir miyim?
Vanilyalı veya kakaolu hangisi ?
Üzgünüm sadece Vanilyalı kalmış.
Ve zaman akıp geçiyor biz istesekde istemesekde.
Zaman açılan yaraları iltihap kapmadan kapatmamıza izin veriyor gibi.Bugünler artık bitmeli.Bitmeli ki ışıklar tekrar yansın.Ve bir çocuk büyüsün.
İzin mi istiyorsun ?
İzin senin.
Sevgilerimle.
Bazen yazarken daha bir anlamlı oluyor gibi.Ne ilginç kaç milyar yıldır dünyadayız hala sözlerle anlaşmayı öğrenmedik.Sanırım sebebi ağzımız kalbimiz ve beynimiz arasında cidden sıkışıyor ve saçmalıyor ve kekeliyor.
Acaba insanlara derdimi yazarak anlatsam nasıl olurdu ?
Hiç fikrim yok.Elime yüzüme mi bulaşırdı acaba ?
Bir yere kadar kalbini dinleyen bir yerden sonra inanılmaz beyinci olan benim mesela.Hatta bu beni korkutucu
kılar ziraa benim sözümden dönme gibi huylarım yoktur.İnadım inat gururum gurur bir insanımdırım.Ha bunun yararı zararı ayrı bir konudur.Bunun yer yer iyi yer yer kötü olduğu doğrudur.
Bir şeylerden zihnen kurtulmaya başladım.Bu beynimi de yüreğimi de hafifletmeye başladı.
Zaman pek çok şeye deva derler ya doğrudur.
Dün benim için dünyanın sonu gelen şeyler bugün değerini kaybetmeye başladı.
Hopp kalkma otur bir çay daha koyayım.
Şekerli , şekersiz hangisi ?.
Şekersiz mi dedin! Peki devam edelim ama şeker her an hazırda.
Kafam bir şehir terminali kadar dolu ve kalabalıktı.Buna yüreğimin sesi eklenince çıldırmamak elde değil.Ama alışmaya başladım.
Hayatın ritmine.
Üstümdeki ölü toprağından silkelenmeye başladım.
Bunu önceden yapmam imkansızdı ve zamana ve yaşadığım tüm anılarıma ihanet olurdu.Her şey sonsuz gün sürdü gibiydi.Ama bir gün kafamın içindeki seslerin azaldığını fark ettim ve bu yakın bir zamanda oldu.Kalbimin sesini bile anlamaya başladım.
Bir gün.Ki bu uzak olmayan bir zaman kalbimin sesini net duyacağım.
Beynim susacak.Bir süreliğine.Çünkü çok fazla duran beyne izin vermeyiz.
Ama zaman önemli şeyleri önemsiz kılıyor.
Derin derin nefes alıyorum.
Uykum var.
Uyku bir zamanlar ki bu bir zamanlar yakındı benim için ilaçtı hala öyle.Çünkü uyuyup rüya görünce orada güzel düşler görürsünüz ve kabuslar.
O zaman gerçekliği yitirir ve girdaplara girersiniz.Olmayan insanlar,olmayan olaylar,bazen korkunç,bazen güzel.
Ama günler hızla geçer ve ensene yumuşak sıcak bir öpücük kondurur ve şöyle söyler zaman;"Bir tanem benim geçiremeyeceğim hiçbir durum yok.Sadece sabret ve beni bekle."
Ve bunun sonucunda görürsünüz.
Evet biraz bisküvi ikram edebilir miyim?
Vanilyalı veya kakaolu hangisi ?
Üzgünüm sadece Vanilyalı kalmış.
Ve zaman akıp geçiyor biz istesekde istemesekde.
Zaman açılan yaraları iltihap kapmadan kapatmamıza izin veriyor gibi.Bugünler artık bitmeli.Bitmeli ki ışıklar tekrar yansın.Ve bir çocuk büyüsün.
İzin mi istiyorsun ?
İzin senin.
Sevgilerimle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder