Son Bahar

Mevsimleri geçtiği zamanlarda insanların içine pişmanlıklar dolar.Ama pişman olduğunuz ne varsa yitip gitmiştir.O yüzden pişman olmamak en iyisi.Pişman olunca insan ya durumu kurtarmak için mücadele etmeli yada etmeli ne bileyim.
Son bahar yapraklarını dökerken kış bir türlü merhaba diyemedi.Önceleri biraz sıkıntılı geçen Son Bahar'a bünye şiddetle alıştı.Hattı öyle ki son bir kaç gündür anıları silinmeye ve hoyratlaşmaya başladı.
Gezegen hızla soğuyor.Ve insanlar sessizce ağlıyorlar.
Kim bilir gezegenin hangi yerinde galaksilere bakan ve yıldız kaydığında dilek tutan insanlar var.Kayan bir kuyruklu yıldız dövmesi fena olmazdı.
İçimizden yavaş yavaş sayıyoruz ve gözlerimiz doluyor sonra burun deliklerimiz hızla açılıp kapanırken içi doluyor.Ve bir anda gülmeye başlıyoruz içimizden 1,2,3.. derken bir anda düzeliyoruz.Kader denilen şey var mı bilmiyorum.Ama tesadüfler olduğu kesin hemde bunlar birer Mörfi kuralı.
Burada Mörfi'nin doğru yazıldığını tartışamam.
Ama Son Baharım biter gibi.Telaşsız görünen günlerimin ardından yüzüm gülmeye başlarken az az ve bende gülmek istiyorken geri kalan her şeyi yok etmesem bile dolabın üstünde bir kutuya koyup orada bırakmaya karar verdim.
Son bahar.İnsanlar üşürken.Ve sokaklarda hala yapraklar düşmemişken asfaltlara.Bir sene sonra ki işçi bayramını kutlarken insanlar çılgınca ve bunu hala anlamadık biz buna bile gülebiliriz.Tıpkı esprilere güler gibi.
Bu arada Kasım'da Aşk Başkadır güzel bir filmdi.Ama bir Ayının sadece kasımda centilmen ve lady olmasını bekliyorsanız daha çok beklersiniz..
Çünkü Son Bahar Kışa açılır..