Günler hızla geçmiyordu ne yazık ki.Zaman her şeyin ilacı değildi.Bunu öğrendi..Bir gün sokakta yürürken o sandı.Evet oydu.Bir yanı delice ona sarılmak istiyordu ama bir yanı izin vermiyordu.Kalbi ağzına geldi sanki güm etti.Dönen kafa başka bir adama aitti.Sokaklar ne berbattı o günlerde.Onunla başka güzeldi bu şehir ama artık asla dönmeyecekti ona..Sevgisiz sözlerini nasıl vurmuştu yüzüne yüzüne.Kızın yüreğini hiç düşünmemişti.Sanmıştı ki kızın o sonsuz aşkı affederdi her şeyi.
Otobüse bindi.Bir adam onu süzüyordu.Ama erkekler bugünlerde hep ona benziyordu.Dünyadaki gerçekliği yitip gitti.Atkısına burnunu soktu.Ellerini avuşturdu.Onun elleri olsaydı eldivene ihtiyacı olmazdı. /Senin ellerin benim eldivenlerim../ demişti kız.Uzak zamanlarda.Araç sıcak ve pis kokuluydu.
Yüzü gülse ne fayda yüreği gülmüyordu.O giderken her şeyini götürmüştü..
Defteri açtı.Sırdaşıydı.Sonra vazgeçti bir beyaz kağıt daha çıkarttı.Bir mektup daha..
"Seni çok özlüyorum.Her gece ağlıyorum.Ama bunları asla bilmeyeceksin.Senin için bir çocuk oyuncağıydı kalbim.Sen benimdin sanmıştım.Hayallerimdeki adam.Doğmamış çocuklarımın babası olacaktın.Annem senden nefret ediyor çünkü senin yüzünden inançlarım yok olmuş.O kızı yok olmuş..Sen her şeyi sildim sanıyorsun halbuki ben senin kokunu alıyorum.Ellerinsin..
Seni terk ettim çünkü bana tahammül etmene dayanamadım.Benim gibi değildi.Seni üzmek istemiyordum.Bu yüzden ben gittim.Hep çok sevenler üzülmez mi?Onun elleri benim gibi mi?Benim gibi sarılabilir mi sana?Düşüncesi bile ne berbat Allah'ım tek istediğim sevgiydi.Aslında en başında fark etmiştim eksikliğini.Ellerin adamıydın sen.Ne kadar ateş olsamda buzdun.Ben yazların kızı sen kışların erkeğiydin.Benden nefret etmen için her şeyi yapıyorum çünkü eğer beni iyi anımsarsan üzülürsün sırf üzülme diye gözünden düşmeye razıyım.Hoş ben senin ne gözündeydim ne yüreğinde.Halbuki günlerde bir mektup bir mesaj bekledim.Biraz sevdayı paylaştıysak gel istedim ama olmadı.Ağlama deme elimde değil.Bu lanet olasıca gözler doluyor.Ve burnuma engel olamıyorum.Senin sevemediğin beni başka eller mi sevecek?.."
Hıçkırıklar ardı ardına bir sinir krizi gibi yayılıyordu.Omuzları iyice yere döndü..
Ona yazmak istiyordu.
/Seni seviyorum çok özledim gel./ yazmadı.
/Senden nefret ediyorum./ yazmadı..
..
Bir kafanın içi ancak bu kadar bunalıp bu kadar karar bilirdi anladı..
Korkuları gün gün büyüyordu..
Otobüse bindi.Bir adam onu süzüyordu.Ama erkekler bugünlerde hep ona benziyordu.Dünyadaki gerçekliği yitip gitti.Atkısına burnunu soktu.Ellerini avuşturdu.Onun elleri olsaydı eldivene ihtiyacı olmazdı. /Senin ellerin benim eldivenlerim../
Yüzü gülse ne fayda yüreği gülmüyordu.O giderken her şeyini götürmüştü..
Defteri açtı.Sırdaşıydı.Sonra vazgeçti bir beyaz kağıt daha çıkarttı.Bir mektup daha..
"Seni çok özlüyorum.Her gece ağlıyorum.Ama bunları asla bilmeyeceksin.Senin için bir çocuk oyuncağıydı kalbim.Sen benimdin sanmıştım.Hayallerimdeki adam.Doğmamış çocuklarımın babası olacaktın.Annem senden nefret ediyor çünkü senin yüzünden inançlarım yok olmuş.O kızı yok olmuş..Sen her şeyi sildim sanıyorsun halbuki ben senin kokunu alıyorum.Ellerinsin..
Seni terk ettim çünkü bana tahammül etmene dayanamadım.Benim gibi değildi.Seni üzmek istemiyordum.Bu yüzden ben gittim.Hep çok sevenler üzülmez mi?Onun elleri benim gibi mi?Benim gibi sarılabilir mi sana?Düşüncesi bile ne berbat Allah'ım tek istediğim sevgiydi.Aslında en başında fark etmiştim eksikliğini.Ellerin adamıydın sen.Ne kadar ateş olsamda buzdun.Ben yazların kızı sen kışların erkeğiydin.Benden nefret etmen için her şeyi yapıyorum çünkü eğer beni iyi anımsarsan üzülürsün sırf üzülme diye gözünden düşmeye razıyım.Hoş ben senin ne gözündeydim ne yüreğinde.Halbuki günlerde bir mektup bir mesaj bekledim.Biraz sevdayı paylaştıysak gel istedim ama olmadı.Ağlama deme elimde değil.Bu lanet olasıca gözler doluyor.Ve burnuma engel olamıyorum.Senin sevemediğin beni başka eller mi sevecek?.."
Hıçkırıklar ardı ardına bir sinir krizi gibi yayılıyordu.Omuzları iyice yere döndü..
Ona yazmak istiyordu.
Bir kafanın içi ancak bu kadar bunalıp bu kadar karar bilirdi anladı..
Korkuları gün gün büyüyordu..
En acısıdır sevdiğin tarafından sevilmemek, bir damla sevgi görmemek gözlerinde, minicik bir sevgi sözcüğü çıkmaması dudaklarından... Senin sevgin hiç fayda etmez karşındakinin yüreği sana karşı bir duvarsa... Geriye tek bir şey kalır gözlerinden akan damlalar, ömrünün sonuna kadar.
YanıtlaSilZor tabii..
SilHayat bu gözyaşlarımız belki önce akıp sonra gülüyordur kim bilir..
Belki de öyledir... Önce ağlatıp sonra güldürüyordur.
SilEn azından seven bir kalbimiz ve içimizi ısıtan bir umudumuz var mutluluğa dair ;)
Yine ağladım. Ve sadece senin yazılarında oluyor bu. Kendim yazdığımda bile bir gram etkilenmiyorum. Yüreğime dokunuyor. Yazıların içinde kendimden şeyler görüyorum. Hatta kendi cümlelerimi. Sanki günlüğümü çalmışsın da burada yayınlıyorsun gibi... Onu çok da güzel korurum oysa. Peki sen nasıl açıp okuyabiliyorsun? Senden mi saklamıyorum yoksa aynı şeyleri mi hissediyorsun?
YanıtlaSilİyi yıllar güzel yürekli ninjam! 2013 tüm hüzünleri götürüp mutluluklar getirsin sana!
Sen biliyorsun..
SilAğla bebeğim insan rahatlar hem ağlamadan bir kadın güçlenemez..
İşte o yazılarının içinde ben varım bende sen ..
Mutlu yıllar İpek'im..