Anıları gözünün önünde canlanıyordu.Onu ilk gördüğü günü düşündü..Büyük bir heyecan içindeydi tarifsiz.Acaba ilk karşılaştıklarında ne olacaktı.Koşar adımlarla çıktı evden koştu koştu..Onu ilk gördüğü o an sanki o tatlı gülümseme kalbini öpmüştü.Her zaman tanır gibi.Onu sevmeye doymayacakmış gibi sanki bir ömür sevse yetmeyecekti.O yüzden mi büyümüştü sevgisi? Halbuki aşkı onda bulabileceğini düşünmüştü..
Doğa ilginçti her şey ilginçti.Çok farklı bir gündü.Çok farklı bir duygu vardı.Sanıyordu ki oda aynı hislere sahip.Çok sonra anladı yanıldığını.Öyle sevgi dolu bakan gözlerin aslında hiçbir şey vermediğini sadece kendisinin kandığını sonra anladı.Onun hiçbir zaman onu sevmediğini çok sonra anladı.Bu şehrin tüm anılarının ona kalacağını sonra anladı..Çok sonra.O gidince.
O giderken o ilk gün yüreği parçalara ayrılmıştı.Yine de mutluydu çünkü kendisinin sanıyordu onu.Büyük aldanış..Günler nasıl hızla geçmişti.Zaman değişirken seven taraf unutmaz ama sevmeyen için zaman değişim ve unutuştur.Onlar sevdayı tende ararlar çünkü onların aşkı geçicidir halbuki kalbiyle sevenler tenlerle yorulmazlar onlar kalplerin esiridir onlar için varlık sahası öyle doludur ki yanındaykende uzaktaykende ayrı yanarsın sevda da sevmeyen için ruhta yanmak değersiz sadece tende kavrulmak kıymetlidir..Bunları öğrenmişti artık.Hala onun bu adam olduğuna inanmak istemese de yüreğinin böyle yanması o acı günü tekrar anımsatıyordu..
Sıcacık ellerinde elleri kayboldu.Onun gözlerinde masumiyet vardı.Aslında masumdu o ama nasıl ne ara kirletmişti o güzelim masumiyetini ne zaman kayıp etmişti yüreğinin o masum tarafını.Ne zaman unutmuştu birbirlerine yakışan o tarafı.Unutmuştu işte..
Kız odasına çekildi.Yatağa battı.Perdelerden tam bir ışık geçmiyordu.Oda pusluydu.Annesi,babası ve kardeşleri endişe içinde onu izliyordular.
/Kızım değer mi?/
Haklıydılar ama seviyorsanız acınız bitmez..Hele gerçekten sevdiyseniz onun gibi olmazsınız o bir çırpıda siler ama siz aylar geçse de silmezsiniz o gün gelene kadar.Gerçekten yüreğiniz boşalana kadar.
İçini çekti.Herkes haklıydı.O bile.Suç fazla olmaktandı.İçinde bir endişe vardı çünkü hep hislerine güvenmişti.İçinden bir ses bu anın geleceğini söylemiş ama o hep sevdiğine güvenmek istemişti.
Bir keresinde oğlan şöyle demişti /Güven alınmaz verilir ben sana veremediysem ne diyebilirim ki?/ Evet verememişti ve sonunda zaten bir güveni hak etmediği ortaya çıkmıştı.O zaman o bunları deyince kendine kızmıştı kız ama şimdi anlıyor ki bunların hepsi birer rol ürünüymüş.Olmayan sevgisine serdiği bir branda.
İşin kötüsü iyi bir oyuncuydu.Öyle bir oyun oynamıştı ki kendisininkininde bulunan hayatları mahvetmişti.Kesininde dahildi çünkü kız onu seven bir yürek taşıyordu.Onu seven.Onuda bıçaklamıştı.
Yataktan kalktı boş boş romanlara baktı odayı temizledi,temizledi,temizledi yetmedi evi temizledi kitapları sıraya dizdi..Çicekleri suladı.Kendi kendine konuştu.İçinden içinden.Kağıtları koparırcasına çekti.
"Dün gece kötü bir rüya gördüm.Bilmiyorum sen vardın sadece ama sonra ve önce ne olmuştu acaba.Senin görünce kötü oldum.Ağlayarak uyandım yine.Seni görmek bana iyi gelmiyor artık.Aslında orası seni görebileceğim tek yer orası.Bol bol Victor Hugo'nun şiirini okuyorum.Sana asla gelmeyeceğim.Bir arsız bir onursuz olmayacağım.Bir daha asla ilk olmayacağım.Senin dünyan aydınlansın istiyorum ama sonra öfkem ağır basıyor hayır diyorum başka biriyle nasıl olur.Ama sonra diyorum ki o yalancı aşklarında mutlu olmalı.Sevdiği tenlerde can bulmalı.Seni özgür bırakıyorum.Aşkından vazgeçmeye karar verdim.Bu ne kadar zor biliyor musun?Bilemezsin çünkü sen benim sevgimden vazgeçmek zorunda değilsin halbuki ben senin aşkını unutmak zorundayım.Bu kolay değil halbuki bende başkaları gibi sahteden sevseydim böyle olmazdı ama benim gibi insanlar yani senin deyiminle her halde Salaklar böyle oluyor .Ben hiçbir şey beklemeden seni seviyordum.Ne saçma değil mi?Benim gibi biri çıkar mı bilmiyorum sevgilim ama çok sevilmeni istiyorum.Gerçekten kin yok içimde inan.Her namaza oturduğumda her yatarken mutluluğun için dua ediyorum ama bunları bilme tam tersi sana lanet ettiğimi düşünmelisin.Böylece üzülmezsin diyorum.Her şey senin için..
Ama artık bu sevgiyi bitirmeliyim..
Sevgilerimle..(Son kez)"
Mektubu katladı tarihi yazdı diğerlerinin en üstüne koydu yüreği hafiflemişti.Hiç gitmeyecek mektuplar birikiyordu.
Doğa ilginçti her şey ilginçti.Çok farklı bir gündü.Çok farklı bir duygu vardı.Sanıyordu ki oda aynı hislere sahip.Çok sonra anladı yanıldığını.Öyle sevgi dolu bakan gözlerin aslında hiçbir şey vermediğini sadece kendisinin kandığını sonra anladı.Onun hiçbir zaman onu sevmediğini çok sonra anladı.Bu şehrin tüm anılarının ona kalacağını sonra anladı..Çok sonra.O gidince.
O giderken o ilk gün yüreği parçalara ayrılmıştı.Yine de mutluydu çünkü kendisinin sanıyordu onu.Büyük aldanış..Günler nasıl hızla geçmişti.Zaman değişirken seven taraf unutmaz ama sevmeyen için zaman değişim ve unutuştur.Onlar sevdayı tende ararlar çünkü onların aşkı geçicidir halbuki kalbiyle sevenler tenlerle yorulmazlar onlar kalplerin esiridir onlar için varlık sahası öyle doludur ki yanındaykende uzaktaykende ayrı yanarsın sevda da sevmeyen için ruhta yanmak değersiz sadece tende kavrulmak kıymetlidir..Bunları öğrenmişti artık.Hala onun bu adam olduğuna inanmak istemese de yüreğinin böyle yanması o acı günü tekrar anımsatıyordu..
Sıcacık ellerinde elleri kayboldu.Onun gözlerinde masumiyet vardı.Aslında masumdu o ama nasıl ne ara kirletmişti o güzelim masumiyetini ne zaman kayıp etmişti yüreğinin o masum tarafını.Ne zaman unutmuştu birbirlerine yakışan o tarafı.Unutmuştu işte..
Kız odasına çekildi.Yatağa battı.Perdelerden tam bir ışık geçmiyordu.Oda pusluydu.Annesi,babası ve kardeşleri endişe içinde onu izliyordular.
/Kızım değer mi?/
Haklıydılar ama seviyorsanız acınız bitmez..Hele gerçekten sevdiyseniz onun gibi olmazsınız o bir çırpıda siler ama siz aylar geçse de silmezsiniz o gün gelene kadar.Gerçekten yüreğiniz boşalana kadar.
İçini çekti.Herkes haklıydı.O bile.Suç fazla olmaktandı.İçinde bir endişe vardı çünkü hep hislerine güvenmişti.İçinden bir ses bu anın geleceğini söylemiş ama o hep sevdiğine güvenmek istemişti.
Bir keresinde oğlan şöyle demişti /Güven alınmaz verilir ben sana veremediysem ne diyebilirim ki?/ Evet verememişti ve sonunda zaten bir güveni hak etmediği ortaya çıkmıştı.O zaman o bunları deyince kendine kızmıştı kız ama şimdi anlıyor ki bunların hepsi birer rol ürünüymüş.Olmayan sevgisine serdiği bir branda.
İşin kötüsü iyi bir oyuncuydu.Öyle bir oyun oynamıştı ki kendisininkininde bulunan hayatları mahvetmişti.Kesininde dahildi çünkü kız onu seven bir yürek taşıyordu.Onu seven.Onuda bıçaklamıştı.
Yataktan kalktı boş boş romanlara baktı odayı temizledi,temizledi,temizledi yetmedi evi temizledi kitapları sıraya dizdi..Çicekleri suladı.Kendi kendine konuştu.İçinden içinden.Kağıtları koparırcasına çekti.
"Dün gece kötü bir rüya gördüm.Bilmiyorum sen vardın sadece ama sonra ve önce ne olmuştu acaba.Senin görünce kötü oldum.Ağlayarak uyandım yine.Seni görmek bana iyi gelmiyor artık.Aslında orası seni görebileceğim tek yer orası.Bol bol Victor Hugo'nun şiirini okuyorum.Sana asla gelmeyeceğim.Bir arsız bir onursuz olmayacağım.Bir daha asla ilk olmayacağım.Senin dünyan aydınlansın istiyorum ama sonra öfkem ağır basıyor hayır diyorum başka biriyle nasıl olur.Ama sonra diyorum ki o yalancı aşklarında mutlu olmalı.Sevdiği tenlerde can bulmalı.Seni özgür bırakıyorum.Aşkından vazgeçmeye karar verdim.Bu ne kadar zor biliyor musun?Bilemezsin çünkü sen benim sevgimden vazgeçmek zorunda değilsin halbuki ben senin aşkını unutmak zorundayım.Bu kolay değil halbuki bende başkaları gibi sahteden sevseydim böyle olmazdı ama benim gibi insanlar yani senin deyiminle her halde Salaklar böyle oluyor .Ben hiçbir şey beklemeden seni seviyordum.Ne saçma değil mi?Benim gibi biri çıkar mı bilmiyorum sevgilim ama çok sevilmeni istiyorum.Gerçekten kin yok içimde inan.Her namaza oturduğumda her yatarken mutluluğun için dua ediyorum ama bunları bilme tam tersi sana lanet ettiğimi düşünmelisin.Böylece üzülmezsin diyorum.Her şey senin için..
Ama artık bu sevgiyi bitirmeliyim..
Sevgilerimle..(Son kez)"
Mektubu katladı tarihi yazdı diğerlerinin en üstüne koydu yüreği hafiflemişti.Hiç gitmeyecek mektuplar birikiyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder