9ay

Merhabalar

Beni özleyenlere selam olsun.

Neler yaşadım diye özet geçicem şu 9 ayı ;

-İleri reflüm olduğunu kötü anlar ile öğrendim.Anksiyete başlangıcı için verilen 5mg 'lık ilaçla 1 ay için tüm vücudum kırmızı lekelerle kaplandı ,burnumdan ve dişlerimden kan fışkırdı ,ilaç bıraktırıldı.Sadece Tuxedo tedavisi ile iyileştim.

-İşe girdim.

-Reflüm bende bir çok korkuyu ,kaygıyı yarattı büyük ihtimal .Fakat bunları çözdüm.Çözmeye devam ediyorum .

-Dünyada en sevdiğim insanlardan biri ile sınanıyorum -uz.

-Bir anda çok sevdiğim eniştemin kardeşi M. ile aynı anda reflü olduk ve o 3 ay içinde mide kanserinden ölmesi ile sınavımız ,korkularımız büyüdü.

-Ablam omuzunu kırdı.

-İşten atıldım.



-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Darbe zamanından kalan üstüne nişanım ile gelen üzüntüler midemi tetiklemiştiler.Ve  bende üzülerek varlığından hala doktorun ve benimde emin olmadığımız Anksiyete başlangıcı tetiklenmişti.Emin olunmayan diyorum çünkü 1 doktor tamamen iyi olduğumu diğeri de belki vardır kullan diye hap verdiği için ve araştırmalarımdan tam bir kaygı bozukluğu halinde olmadığım için bilemediğim bir durum için mücadele verdim.Ve o ilaç bende ilaç alerjisi yapıp ,burnumdan ,dişlerimden kan fışkırması gibi ileri etkilere sebep oldu.
Bu zorlu zamanda ruhumu bir tek Ahmet'e açtım.Sadece onunla konuşmak ve kendimle telkin çalışmaları beni adam etti.
M. ile aynı zamanda hasta olup reflü öksürüğüne tutulmamız ve onun yavrusuna doyamadan 3 ayda ölmesi herkes de travma etkisi oldu bu sebeple benimde ortanca olmam ve aynı öksürükten olmam gerek bende gerek yakınlarımda korku yaptı ,hala inanamadığım bir olay .Hiçbir zaman kabullenemeyeceğim.
Çok sevdiğimiz biri ile sınanıyoruz.
Artık kendi acılarıma üzülmemeye başladım.
Türlü mobingler ,kötü yaptırımlar sonunda işsizim ama hiç üzgün değilim 9 ayda öyle kötü şeyler yaşadım ki işsizlik beni gram üzmedi bu günleri çok iyi değerlendireceğim.
Ablam hastaya kalp masajı yaparken ,bir trafik canavarı yüzünden omuzunu kırması ile ailemizin başına gelen türlü elzemler devam ediyor.
Bu arada babam hastaneye yatırıldı ve şah damarı tıkanıklığı artmış.

Öyle bir yerdeyim ki acıların üzmediği ,kıramadığı yerdeyim. Bir yandan ruhum öyle üzgün ki. Kimseye ruhumu açmamam ,Her zaman gülümsüyor olmam bazen beni yoruyor.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Yürüdüm yürüdüm yürüdüm



Uzunca bir süre ağladım halime






                        Düşünüp düşünüp düşünüp


Bir çare bulamadım acıdım kendime

                                  Acımı, tadımı, yasımı

                            İçimdeki gizlimi saklımı dağladım

İnan ki ben hiç böyle yanmadım

                                Kor kor alevler gördüm

                           İnan ki ben hiç böyle yanmadım