mayıs 2020
Bu sıkıcı günler biter mi bilmem bir yandan da güzel akıyor diyebilirim . AST ile 2 aydır evdeyiz. Evde baş başa sorun yaşamayan nadir insanlarız sanırım ikimizde o kadar domestic ve o kadar kendi dünyası olan insanlarız ki aynı evde ayrı ayrı kalmak , birlikte olmak,gülmek ,sohbet etmek hiçbiri yormuyor.
İşin aslı bu olay ruhumu tatmin etti diyebilirim biriyle aralıksız bu kadar uzun süre aynı ortamda yaşamak ve hiç sıkılmamak çok büyük lüks sanırım . Ara ara yemek yapıyorum .. Ev hanımı ruhumda hiç yok 2 gün yapıyorsam 1 gün yapmıyorum ama ne şanslıyım ki bunun normal olduğunu anlayan ve hiç sorgulamadan yemek yapan biriyleyim.
Online dersler verirken bir yandan ders videoları çekiyorum bu süreçte. Yüksek lisansımı yarım dönem dondurdum çünkü okula gidemiyorum zaten.
Bu süreçte yine kimseye ihtiyacım olmadığını gördüğüm anlarım oldu .Yalnızlığı seviyorum . Kitaplarım , kedim ve hobilerim suluboya çalışmalarım ile huzurluyum .
Bir yandan Barış Manço-Hayır dinlerken bu dizeleri yazıyorum . Yazı yazmayı özlemişim. Ne yazdığımın pek önemi yok sanırım .
Sevgiler G .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder